<<Զարմանալի մի աշխարհ է մանկական աշխարհը․ ափսո՜ս, որ մարդ խելահաս եղած ժամանակ՝ է՛լ չի կարողանում մտնել այդ աշխարհը, որ իր առաջվան լսածները մեկ անգամ էլ լսե։ Ամենայն ինչ, որ մանկության ժամանակ մոտիկ էր, մեծացած ժամանակ հեռանում է. ինչ որ հեշտ էր՝ դժվարանում, ինչ որ պարզ և հասկանալի էր՝ խավարում է և անըմբռնելի դառնում։ Ինչքան հիմա ես հիշում եմ, մանկությանս ժամանակ մեզ համար ոչ մի վերացական բան չկար, ամենայն ինչ տեսանելի և շոշափելի էր>>։
Իմ կարծիքով սա նշանակում է, որ երբ մարդը մեծանում է նա մտածում է կարիերայի մասին, մոռանում է հաճույք ստանալ կյանքից։ Մեծերը ուզում են վերադառնալ իրենց երեխա ժամանակները, իսկ երեխաները ուզում են շուտ մեծանալ։ Պետք է սիրել կյանքի ամեն վարկյանը։