Մի անգամ իմ մայրիկը բերեց Հովհաննես թումանյանի գիրքը և ասաց, որ կարդամ։ Երբ կարդացի <<Անխելք մարդը>>,հայտնվեցի տարօրինակ աշխարհում՝ <<Անխելք մարդը>> հեքիաթի մեջ։ Ես տեսա, որ գայլը անխելք մարդուն ուզում էր ուտել,վազեցի Անխելք մարդու ձեռքից քաշեցի ու ասացի նրան, որ ամուսնանա աղջկա հետ, ծառից ոսկին հանի և կհարստանա։ Այդպես էլ արեց Անխելք մարդը և հարստացավ։ Աղջիկը նրան սովորեցրեց ամեն ինչ և նա դարձավ խելացի մարդ, ու նրա անունը դրեցին Իմաստուն։ Նրանք յոթ օր յոթ գիշեր հարսանիք արեցին:
